Είναι γνωστό ότι σαράντα μέρες μετά το Πάσχα είναι γιορτή της Ανάληψης, η οποία τερματίζει το Πάσχα.
Ο λαϊκή πεποίθηση θεωρεί ότι μπαίνουμε στη θερινή περίοδο κι εμείς θα προσπαθήσουμε να εξετάσουμε τη λαογραφική της σκοπιά!
Ο λαός μας πιστεύει ότι το βράδυ της παραμονής της Ανάληψης ο Χριστός ανεβαίνει στον ουρανό και για το λόγο αυτό ανάβουν κεριά στα κατώφλια των σπιτιών, βάφουν λίγα κόκκινα αυγά καίνε τις δάφνες από τις ακολουθίες της Μεγάλης Εβδομάδας και τερματίζεται η κατανάλωση των πασχαλινών φαγητών.
Πολλοί πιστεύουν ότι με την Ανάσταση του Χριστού πολλές ψυχές των νεκρών έφυγαν από τον Άδη. Μετά την Ανάληψη, έρχεται η ώρα να επιστρέψουν στον Κάτω Κόσμο. Για αυτό ανάβουν τα κεριά για να βλέπουν οι ψυχές το δρόμο της επιστροφής.
Αφού μπαίνει στο καλοκαίρι, την ημέρα της Ανάληψης γίνεται το πρώτο μπάνιο της χρονιάς. Πέραν τούτου υπάρχει το έθιμο πολλοί να βρέχουν τα πόδια στη θάλασσα, μετρώντας σαράντα κύματα. Τέτοιο νερό από σαράντα κύματα το μαζεύουν σε μπουκάλια και ραντίζουν τα σπίτια τους. Μάλιστα πολλοί το φυλάνε για «γιατρικό».
Σε κάποιες περιοχές ανάβουν φωτιές και πηδούν πάνω απ’ αυτές έχοντας κάποιο ιδιαίτερο τελετουργικό τυπικό. Έτσι πιστεύουν ότι ξορκίζουν το κακό του καλοκαιριού που έρχεται!
Την περίοδο αυτή μαζεύουν βότανα από τα οποία φτιάχνουν διάφορα ιατρικά παρασκευάσματα. Πολλές φορές μάλιστα τα φέρνουν και στο ναό να λειτουργηθούν.
Οι κτηνοτρόφοι την ονομάζουν «Γαλατοπέφτη». Κάνουν αγιασμό, χαρίζουν γάλα και γλεντούν.
Όλα αυτά βέβαια είναι μερικές από τις όμορφες παραδόσεις του λαού μας, ένας λαός εξαιρετικά πλούσιος σε λαογραφικό υλικό!
Και του χρόνου!
Χρ. Γιάννης Φουρλάνος.