Του Χρήστου – Γιάννη Φουρλάνου, Δάσκαλου – Θεολόγου
Γεννήθηκε στην Αίγυπτο τον 3ο αιώνα μ. Χ. από ειδωλολάτρες γονείς. Έγινε χριστιανός στην εφηβική του ηλικία.
Αργότερα κατατάχτηκε στο Ρωμαϊκό στρατό στο Κοτυάειον (Κιουτάχεια) της Μικράς Ασίας. Με τις αρετές του κέρδισε την εκτίμηση του κύκλου των στρατιωτικών.
Τα χρόνια αυτά ξέσπασε ο διωγμός του Διοκλητιανού.Ο Άγιος αποσύρθηκε από το στράτευμα, επιλέγοντας την ασκητική ζωή.
Σε ηλικία πενήντα ετών επέστρεψε στον κόσμο και ομολόγησε την πίστη του, κατά τη διάρκεια μιας ειδωλολατρικής γιορτής.
Τότε συνελήφθη κι οδηγήθηκε στο διοικητή της πόλης. Εκεί ομολόγησε θαρραλέα την ταυτότητά του. Συνέπεια της ομολογίας του ήταν η φυλάκιση.
Ο διοικητής Πύρρος προσπάθησε, χωρίς αποτέλεσμα, πότε με υποσχέσεις και πότε με απειλές να του αλλάξει γνώμη.
Ακολούθησε το μαρτύριο, το οποίο υπέμεινε γενναία ο Άγιος. Έτσι δόθηκε η εντολή για αποκεφαλισμό του. Αυτό συνέβη την 11η Νοεμβρίου (πιθανόν 404). Κατόπιν οι δήμιοι άναψαν φωτιά για να κάψουν το σώμα του.
Ό,τι σώθηκε από τη φωτιά μεταφέρθηκε και τάφηκε από χριστιανούς κοντά στη Μαρεώτιδα λίμνη, κοντά στην Αλεξάνδρεια. Η περιοχή αυτή σύντομα έγινε Προσκυνηματικό κέντρο. Αργότερα ο πατριάρχης Αλεξανδρείας Αθανάσιος έχτισε ναό πάνω στον τάφο του Αγίου. Σε λίγα χρόνια εκεί έγινε μεγάλο μοναστήρι.
Ο Άγιος Μηνάς για αιώνες μετά την κοίμησή του είναι παρών σε όσους τον επικαλούνται. Η παράδοσή μας έχει διασώσει αρκετές τέτοιες παρεμβάσεις του Αγίου.
ΗΡΑΚΛΕΙΟ ΚΡΗΤΗΣ.
Με ιδιαίτερο σεβασμό οι κάτοικοι του Ηρακλείου Κρήτης τιμούν τον Άγιο Μηνά, εξ αιτίας μια παρέμβασής του στα χρόνια της ελληνικής επανάστασης.
Το 1821, μετά το μεγάλο ξεσηκωμό, οι Τούρκοι προέβησαν σε σφαγές αμάχων στην Κρήτη. Μεταξύ αυτών και πολλοί Επίσκοποι.
Πέντε χρόνια αργότερα (1826) οι Τούρκοι σχεδίαζαν να κάνουν το ίδιο στο Μητροπολιτικό Ναό του Αγίου Μηνά. Οι σφαγές θα γινόταν την ημέρα του Πάσχα (18 Απριλίου), την ώρα της Αναστάσιμης Λειτουργίας.
Για αντιπερισπασμό έβαλαν φωτιές σε διάφορα απομακρυσμένα σημεία της πόλης. Ένοπλοι είχαν συγκεντρωθεί έξω από το ναό περιμένοντας την ώρα του Ευαγγελίου να αρχίσουν τη σφαγή.
Όταν άρχισε η ανάγνωση του Ευαγγελίου εμφανίστηκε ένας ασπρομάλλης καβαλάρης έξω από το ναό.Κρατούσε το ξίφος του και κυνηγούσε τους εχθρούς. Έτσι οι επίδοξοι εισβολείς τράπηκαν σε φυγή και οι Χριστιανοί σώθηκαν.
Οι Τούρκοι θεώρησαν ότι ήταν μουσουλμάνος αξιωματούχος που στάλθηκε από τη διοίκηση για να σταματήσει η σφαγή.
Ο διοικητής πιστοποίησε ότι δεν έστειλε κανένα. Όλοι κατάλαβαν ότι πρόκειται για θαύμα του Αγίου Μηνά. Από τότε και οι Μουσουλμάνοι τον ευλαβούνται, προσφέροντας δώρα στο ναό του.
Το θαύμα αυτό τιμάται την Τρίτη της Διακαινησίμου.
Ελ Αλαμέιν – 1942.
Κατά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο οι δυνάμεις του άξονα είχαν φτάσει σχεδόν μέχρι τη διώρυγα Σουέζ. Στο Ελ Αλαμέιν (αραβική φθορά Του Αγίου Μηνά), έγινε η αποφασιστική μάχη. Είναι γνωστό ότι κατά του άξονα πολέμησαν και Έλληνες στρατιώτες. Πολλοί στρατιώτες λένε ότι είδαν τον Άγιο Μηνά να εμφανίζεται.
Ακολούθησε νίκη των συμμάχων, με τη βοήθεια του Αγίου.
ΑΓΙΟΣ ΜΗΝΑΣ &ΛΕΥΚΑΔΑ.
Ο Άγιος Μηνάς είναι απόλυτα ταυτισμένος και με τη Λευκάδα μας. Το σήμα κατατεθέν μαζί με τη Φανερωμένη.
Ο ναός του Αγίου δεσπόζει στην Πόλη.Είναι σημείο αναφοράς των Λευκαδιτών για οποιαδήποτε δραστηριότητα.
Είναι ναός θαυμαστός. Χτίστηκε το 1707, μετά από θαύμα των Αγίων Μηνά, Βίκτωρος και Βικεντίου στον σεισμό της 11ης Νοεμβρίου 1704.
Το τέμπλο του ξεχωρίζει. Ξυλόγλυπτο μπαρόκ, διακοσμημένο με φύλλα χρυσού και όμορφες εικόνες μεταβυζαντινής τέχνης του Κωνσταντίνου Κονταρίνη.
Οι περίφημες εικόνες της «ουρανίας» (οροφής), ιστορήθηκαν από τους σπουδαίους Επτανήσιους αγιογράφους ΝικόλαοΔοξαρά και ΝικόλαοΚουτούζη, καταστράφηκαν από πυρκαγιά το 1977 και αντικαταστάθηκαν από αντίγραφά τους, έργα του σύγχρονου καλλιτέχνη ΘεμιστοκλήΚαρφάκη.
Χαρακτηριστικό είναι και το σιδερένιο καμπαναριό του ναού. Ο χτύπος της καμπάνας του είναι ο χτύπος της καρδιάς όλης της Λευκάδας.
